Lato, lato czeka razem z latem czeka rzeka...
Najpiękniejszą rzeczą, jakiej możemy doświadczyć, jest oczarowanie tajemnicą. Jest to uczucie, które stoi u kolebki prawdziwej sztuki i prawdziwej nauki. Ten, kto go nie zna i nie potrafi się dziwić, nie potrafi doznawać zachwytu, jest martwy, niczym zdmuchnięta świeczka.
25 czerwca br. spotykaliśmy się, by po raz kolejny pożegnać rok szkolny, który dla wielu z nas był czasem wytężonej pracy i nauki w tym nauki zdalnej w cieniu pandemii. Doświadczaliśmy oczarowania tajemnicą, o której mówi Albert Einstein w przytoczonym cytacie. Poszukiwaliśmy prawdziwej sztuki i nauki. Każdy odkryty sekret wzbudzał zachwyt
i zdziwienie. Jakże piękne było odnajdywanie prawdy i mądrości w różnych dziedzinach naszego życia. Nasze zakończenie rozpoczęliśmy mszą świętą w kościele parafialnym, gdzie mszę świętą dziękczynną odprawił ks. proboszcz Józef Dudek, następnie udaliśmy się wspólnie z wychowawcami do klas, a uczniowie klas ósmych do hali, aby odebrać świadectwa i pożegnać się po ośmiu wspólnych latach. Uczniowie klas ósmych, pod czujnym okiem nauczycieli przygotowali wzruszającą część artystyczną, którą pożegnali się z kolegami oraz nauczycielami.
Zakończenie roku szkolnego to okazja do podziękowań, szczególnie tym, którzy swoją pracowitością i systematycznością osiągnęli sukcesy w nauce. Słowa podziękowania należą się także za wspaniałą atmosferę, wyjątkowy klimat, działalność charytatywną, otwarcie na potrzeby drugiego człowieka!
Dyrektor Agata Adamska podziękowała także Gronu Pedagogicznemu za włożony trud, za życzliwość i troskę o kształtowanie właściwych postaw młodzieży. Słowa wdzięczności skierowała również do Rady Rodziców wspomagającej działania nauczycieli. Uczniom życzyła wspaniałych i bezpiecznych wakacji.